---

We hadden afgesproken met goede vrienden voor een picknick aan de rand van het bos. Onze zoon van 8 speelde in het naburige bos met twee meisjes van de familie (ongeveer 10 en 5 jaar oud) en ze zouden in een half uur terug zijn voor het eten.

Negentig minuten gingen voorbij, waarin ze niet kwamen en de rest van ons zat te eten en te praten. Na de maaltijd werden wij volwassenen steeds ongeruster en begonnen we het kleine bosgebied af te zoeken, luid roepend en zoekend naar hen. Maar er was geen teken van hen. Na nog een paar zoekrondjes vonden we ze uiteindelijk toch in het bos. Het meisje zei dat ze daar de hele tijd waren geweest om bramen te plukken en dat ze ons geroep niet hadden gehoord.

Nu nam onze zoon ons echter gelijk even apart. Hij was buiten zichzelf en zei dat het niet waar was en dat ze de hele tijd op pad waren geweest, maar dat hij het aan niemand mocht vertellen. In de twee uur dat we weg waren gebeurde het volgende: Eerst wilde het oudere meisje zijn school zien, die een paar honderd meter verderop lag. Dus liepen ze met z'n drieën naar school. Daarna wilde ze naar een tuin vlak bij ons huis, wat ongeveer 2 kilometer verderop was. Onze zoon wilde dit allemaal niet doen, maar kon het oudere meisje niet tegenhouden en hij wilde de twee ook niet alleen laten gaan, omdat ze dan zouden kunnen verdwalen. Dus vergezelde hij hen, ook al deden ze dit achter de rug van hun ouders om en was hij nog nooit zo lang en zo ver weg geweest zonder toezicht van een volwassene - om nog maar te zwijgen over het feit dat hij het aan niemand had verteld. Het was dus een zeer stressvolle situatie voor hem, waaraan hij geheel onverwacht en geïsoleerd werd blootgesteld, omdat hij nog nooit door iemand tot zo'n “uitdaging” of “verboden avontuur” was aangezet en gewoon niet wist dat zoiets kon gebeuren. Hij huilde toen hij dit vertelde en was enorm gestrest. Hij kon de rest van de middag ook nergens anders meer aan denken en wilde de hele tijd afgeleid worden zodat hij niet aan deze voor hem vreselijke situatie hoefde te denken.