Dit zijn de praktijkverslagen (in een notendop) over de volgende zes succesvol opgeloste allergieën van de deelnemers aan onze praktische cursus "Allergieën oplossen". De verslagen zijn beschikbaar als tekst en video.

Casus 8 - Pollen- en stofallergie

We beginnen met onze deelnemer Bastian, die met succes verschillende allergieën heeft opgelost - en die ook over zijn successen vertelt in persoonlijke getuigenissen.

Dit maakt ons natuurlijk bijzonder blij en geeft ons hoop dat steeds meer deelnemers dit in de toekomst willen doen .

Dus hier is een fragment uit zijn eigen verslag, waarin hij zijn symptomen beschrijft:
"Ja, hallo, mijn naam is Bastian en ik wil vandaag graag mijn ervaringen met jullie delen - het gaat over de cursus "Allergieën oplossen". Allereerst: de allergiesymptomen waar ik al jaren last van had, voornamelijk rhinitis, verstopte neus, gezwollen slijmvliezen en jeukende ogen, die de conventionele geneeskunde toeschrijft aan pollen-/grasallergieën en huisstofmijt, werden binnen een paar dagen opgelost, zodat ik helemaal klachtenvrij ben. Hoe is het voor mij allemaal begonnen? Ik heb deze allergieën al jaren. Elke ochtend als ik wakker word, heb ik een verstopte neus die ongeveer een uur aanhoudt en het voelt alsof ik mijn neus 120 keer snuit. Het gaat maar door, mijn neus loopt! Het is heel onaangenaam, volgens de conventionele geneeskunde is het een stofallergie, althans dat is me verteld en ik denk dat het overal op internet staat. Ik heb dit het hele jaar door, en dan vanaf de lente, de hele zomer tot de herfst - inclusief de herfst - had ik wat klassiek een pollenallergie wordt genoemd. Stuifmeel, grassen, alles wat plantaardig is en bloeit in deze seizoenen. Dit werd ook bevestigd door een priktest. Ja, er was veel leed! De symptomen waren erg heftig, vooral het snotteren. Veel mensen kunnen het zich misschien niet voorstellen, maar als je neus is dichtgezwollen en je niet kunt ademen, maar het slijm zit er nog steeds. Je hebt geen kans om je neus te snuiten, je kunt permanent niet ademen, je moet door je mond ademen, je kunt niet slapen als je midden in de nacht wakker wordt en dan een paar uur wakker blijft, je voelt je uitgeput omdat de processen die in je lichaam plaatsvinden een grote invloed hebben op je energie en welzijn, dus je levenskwaliteit wordt ernstig aangetast. En dat is ook de reden waarom ik zoveel dingen heb geprobeerd: Het begon met verschillende voedingsmethodes, ging over op bioresonantie, maar het mocht allemaal niet baten."

In zijn geval werden de symptomen in de loop der jaren steeds erger.

Dit en enkele andere bijzonderheden leidden ons tot het vermoeden dat de oorspronkelijke conflictsituatie niet meer zo relevant is voor zijn huidige symptomen. In plaats daarvan ervoer hij latere conflicten in verband met "vreemde lichamen in de neus" als gevolg van de symptomen die hij op dat moment had.

Met andere woorden, op een bepaald moment begon hij pollen, stof, gekriebel in zijn neus, het lenteweer buiten, enz. als een gevaar te zien.

Met andere woorden, het gevaar dat deze "allergenen" hem konden schaden was nu overal.

Deze waarneming heeft waarschijnlijk het SBS van het neusslijmvlies steeds opnieuw geactiveerd, waardoor hij in een steeds erger wordende vicieuze cirkel terechtkwam.

In zijn oplossingsgerichte experimenten heeft hij zich nu gerealiseerd dat de verschillende situaties die hij als mogelijke oorzaken had geïdentificeerd, niet meer bestaan.

Aan de andere kant realiseerde hij zich ook dat met zijn 5BN-kennis, de pollen en het stof zelf niet het probleem zijn - en dat zijn lichaamsreacties geen storingen zijn.

Hij bestudeerde vervolgens ook intensief de 5BN's en verdiepte zich zo in dit nieuwe perspectief, wat een snelle ontsnapping uit zichzelf in stand houdende vicieuze cirkels mogelijk heeft gemaakt.

Dit was dus echt een indrukwekkend geval van hoe ernstige, dagelijkse symptomen binnen zeer korte tijd kunnen verdwijnen als zo'n vicieuze cirkel wordt doorbroken door de oorzakelijke verbanden te begrijpen.

Onderaan de video vind je de link naar zijn volledige ervaringsverslag.

En als je het bekijkt en je vindt ons werk leuk, dan ben je van harte welkom om op de 'vind ik leuk' en 'abonneer' knop te klikken! Door dit te doen, dwing je het algoritme van YouTube om de video aan honderden of duizenden andere mensen voor te stellen, zodat steeds meer mensen kunnen leren dat allergieën vaak kunnen worden opgelost door een beter begrip van de oorzaak.


Casus 9 - Kattenhaar-allergie

Een jonge man van midden 30 was al sinds zijn kindertijd allergisch voor kattenhaar. Hij had jeukende, rode, tranende ogen, een kriebelende keel en snotteren/niezen in kamers waar katten aanwezig waren en wanneer hij katten aanraakte. Hij had ook lichte jeuk waar de kat hem had aangeraakt.

Er moet dus een situatie in zijn kindertijd zijn geweest waarbij er een visuele scheiding was, een verlies van contact, waarbij hij iemand uit het oog verloor. Hetzij in de aanwezigheid van katten, hetzij een kat zelf. Een stressvolle situatie waarin hij het gevaar niet kon voelen.

Eerst zaten we op het verkeerde spoor, maar kort daarna werd het verband duidelijk: toen hij ongeveer 12 jaar oud was, was hij op vakantie op een boerderij en een kat had net een heleboel kleintjes gekregen. Hij hield van katten en wilde er heel graag een paar meenemen. Hij werd elke dag omringd door prachtige minikatjes. Toen de vakantie voorbij was en hij er zeker van was dat hij er een paar mee zou mogen nemen, kwam de schok: hij mocht er geen meenemen en dat kwam echt hard aan. Er kwam dus een visuele scheiding en de katten en kattenharen werden gekoppeld als een spoor, zodat hij er vanaf dat moment op reageerde met SBS van het bindvlies en neusslijmvlies.

Het leuke aan dit geval is dat zijn vriendin een kat had maar niet naar ze toe kon vanwege de allergie - wat nu veranderd is. En wat ook bijzonder leuk is, is dat hij de eerste deelnemer is die een getuigenis filmt voor de andere deelnemers, waarvan we hier ook een fragment mogen laten zien. Hier staat, in zijn eigen woorden, hoe hij de resolutie heeft uitgevoerd en hoe het heeft gewerkt:

"Bij mijn eerste poging lukte het 98% van de tijd, dus werkte ik aan mijn mindset - Ingmar heeft me daarbij heel goed ondersteund. Ik ging toen naar het huis van mijn schoonouders, aaide de kat en eindigde met een pluk haar in mijn hand. En toen duwde ik het in mijn gezicht - en normaal gesproken zou ik onmiddellijk hebben gereageerd. Dat wil zeggen, ik zou extreem gereageerd hebben, met ogen die meteen rood werden, overal krabben en jeuk. Maar er gebeurde niets, behalve dat ik iets op mijn lip voelde. En ik dacht bij mezelf: "wow, ongelooflijk... onmogelijk, dat kan helemaal niet". Het is nu bijna anderhalve maand geleden, we hebben de kat mee naar huis genomen en nu hebben we ook een tweede kat. Met de tweede nieuwe kat waren er weer - zal ik maar zeggen - kleine aardbevingen van symptomen, die ik vervolgens heb opgelost na de bewuste aanpak die ik heb geleerd. En ja, het is heerlijk, het blijft een heel fijn gevoel om te weten dat je een kat in je armen kunt houden, verzorgen, aaien, ermee kunt sporten, ik weet niet wat... zonder daarna op de grond te liggen en niet te kunnen ademen. Ja, dat is geweldig! Ik heb de cursus zelf al vaak aanbevolen - veel mensen die mij goed kennen konden niet geloven dat ik nu kattenhaarallergievrij ben, omdat ze zeiden "ok, dat was echt bizar bij jou!". Ik begrijp ook dat als mensen mij niet kennen en mijn verhaal in het algemeen niet kennen, het over het algemeen onbegrijpelijk is en ze het misschien niet willen geloven - maar het was echt geweldig vanuit mijn vriendenkring en ze waren ook geïnteresseerd in hoe het werkt."

Ja, geweldig - heel erg bedankt voor het delen van je ervaringen, we hopen van harte dat veel meer mensen dit in de toekomst willen doen.


Casus 10 - Hondenhaar-allergie

De volgende allergie heeft enkele parallellen met het vorige geval: De getroffen persoon had al meer dan 40 jaar een allergie voor hondenhaar, d.w.z. sinds ze een klein kind was.

Tot de symptomen behoorden allergische astma met benauwdheid en bronchiale spasmen, jeukende neus en ogen.

De symptomen tonen hier echter aan dat de conflictueuze oorzakelijke situatie geen verbreking van het contact was, maar vooral een territorium- of angstconflict, d.w.z. dat zijzelf of haar territorium/gebied werd bedreigd.

De oorzakelijke situatie was op vakantie met haar oma toen ze ongeveer 5 jaar oud was. Er was daar een hond die niet in huis mocht komen, maar ze voerde hem altijd stiekem buiten.

Tijdens een van haar vakanties werd de hond plotseling uit het niets heel agressief en wilde haar bijten - ze werd toen in de armen genomen door een van haar nichtjes zodat ze veilig was voor hem.

Ze heeft deze reactie tot op de dag van vandaag niet begrepen - en leerde later dat hij was afgeschoten omdat hij zo agressief was.

Dit was de onderliggende situatie waarbij vooral het SBS van de bronchiale spieren werd gekoppeld aan honden als spoor.

De reden dat ze deelnam aan onze cursus was dat ze onlangs een puppy had gekregen dat ze heel graag wilde houden.

Ze deed het oplossingsexperiment met de puppy, d.w.z. intensief knuffelen, met haar handen in haar ogen wrijven, enz. en realiseerde zich tegelijkertijd hel bewust dat de situatie van toen allang voorbij was, dat er hier en nu geen gevaar meer dreigt van honden - vooral niet van haar eigen puppy - en verbrak zo de verbinding.

Het leuke is, dat ook in dit geval nu een hond deel van het gezin kan uitmaken, wat ons heel gelukkig maakt!


Casus 11 - Courgette-allergie

Een jonge vrouw van midden 30 had al 3 jaar een courgette-intolerantie. Ze reageerde met winderigheid, krampen en diarree, waarbij ze snel naar de wc moest.

Op basis van de symptomen is het dus duidelijk dat haar lichaam of darmen iets gevaarlijks, giftigs, walgelijks of schadelijks verwachten wanneer ze courgettes eet - hetzij in de courgette zelf of in de actuele situatie. Het SBS dat werd geactiveerd toen de courgette werd gegeten, is de motorische functie van de darm, die de schadelijke brok nu sneller door de darm beweegt zodat er niet te veel van wordt opgenomen. Hierdoor kunnen de gassen die ontstaan niet worden opgenomen en ontstaat er een vorm van winderigheid.

De reden hiervoor was dat ze 3 jaar geleden een artikel las over de dood van een man die courgettes uit zijn eigen tuin had gegeten, en deze kunnen onder bepaalde omstandigheden giftig of zelfs dodelijk zijn.

Wat hier interessant is, is dat dit niet slechts een onbelangrijke bijkomstigheid was, maar dat de courgettes eigenlijk de aanleiding en het kernelement waren in het onderliggende conflict - en dat het eerder een terugkerende kwestie was dan een spoor.

De aanpak die hier kan worden gevolgd is om te proberen het risico opnieuw te beoordelen, dat wil zeggen: Hoe vaak komen dergelijke vergiftigingen voor? Welke courgettes vormen een risico? Waren er op dat moment misschien onbekende factoren in het spel die doorslaggevend hadden kunnen zijn voor het drama? Had de courgette er misschien helemaal niets mee te maken? Welke mogelijkheden heeft ons lichaam eigenlijk om in het ergste geval met gif om te gaan? Hieruit maakte ze een nieuwe inschatting, namelijk dat de kans op zo'n incident vrijwel nihil is.

Ze werd zich dus bewust van deze dingen tijdens de oplossing en kon vanaf dat moment weer courgettes eten zonder symptomen!


Casus 12 - Kattnehaar-allergie

De getroffen persoon, 17 jaar oud, had al ongeveer 7 jaar een matige allergie voor kattenhaar, en hij had af en toe een soortgelijke reactie op honden. De symptomen waren hevig niezen, verstopte neus en jeukende ogen bij contact met zijn vingers.

Hij wees twee mogelijke stresssituaties aan als oorzaak: Een keer toen hij een hond aaide die eerst heel lief was en toen vrij plotseling gromde, blafte en hem bedreigde.

En toen hun eerste kat wegliep en voor lange tijd verdween. Hoewel ze hem een maand later bij het dierenasiel konden ophalen, verdween hij kort daarna weer.

Met andere woorden, er waren meerdere vergelijkbare situaties van "uit het oog verliezen" en niet kunnen herkennen wanneer de kat weer verdwenen was.

Toen hij nu knuffelde met de huidige kat van het gezin, realiseerde hij zich dat hun kat destijds een zwerfkat was en dat hun huidige kat dat niet is - en dat er daarom geen dreiging meer is van een plotselinge scheiding.

Zelfs tijdens de cursus, zonder het experiment, werden de symptomen aanzienlijk minder ernstig door besef van van de samenhang en uiteindelijk verdwenen ze volledig met het experiment. De laatste test, waarbij hij zijn neus diep in de vacht van de kat stak, leidde niet langer tot symptomen!

Zelfs enige tijd later, toen hij contact had met honden, traden er geen symptomen meer op.


Casus 13 - Noten-allergie

De getroffen persoon had al meer dan 30 jaar een notenallergie - voornamelijk voor pinda's en walnoten. De symptomen waren irritatie en moeite met slikken in de keel, verhoogde speekselvloed, zwelling in de keel en het mondslijmvlies.

Tegenstrijdig genoeg gaat het bij deze weefsels om iets niet kunnen doorslikken, om iets dat vastzit, om iets niet kunnen of mogen uitspugen, enz. Het kan direct met de noten te maken hebben gehad, of de situatie werd abstract op deze manier geïnterpreteerd en noten waren toevallig op hetzelfde moment aanwezig.

Hij had vage herinneringen aan verschillende situaties die mogelijk verband hielden met de oorzaak - maar deze waren op 8- of 9-jarige leeftijd, dus het waren geen concrete herinneringen meer. Het was dus min of meer een "beeldoplossing" zonder exacte kennis van de oorzaak.

Vermoedelijk was om deze reden een reeks van experimenten nodig.

Hij besefte dat hij de noot nu vrijwillig at en dat hij hem op elk moment kon uitspugen als hij dat wilde. Vervolgens deed hij dit keer op keer. Hij wordt hier en nu dus niet gedwongen om iets te doen en er wordt hem niets afgenomen dat hij absoluut wil hebben of eten.

De eerste keer dat hij een walnoot probeerde, had hij iets mildere en kortere symptomen. Tegelijkertijd was zijn interne alarm nog steeds erg hoog dat de noot hem kwaad zou kunnen doen - wat natuurlijk ook het lokale gevoel van "ik wil dit niet in mijn mond" kan triggeren en tot de symptomen kan leiden, omdat het precies dezelfde conflictinhoud heeft.

Hij deed het tweede experiment met pinda's en had meteen geen symptomen meer!

Hierdoor gemotiveerd, waren zijn volgende walnootexperimenten ook steeds succesvoller en had hij alleen een licht ongemak in zijn keel en licht verhoogde speekselvorming aan de rechterkant.

De volgende keer had hij alleen toegenomen speekselvorming en daarna helemaal geen symptomen meer.

Het was geweldig om te zien dat de eerste gedeeltelijke successen (of mislukkingen) je niet meteen moeten ontmoedigen. Hij lette steeds op iets andere nuances, voerde de oplossing in verschillende situaties uit - en na in totaal 5 of 6 experimenten waren zowel de walnoot- als de pinda-reactie opgelost!

Hij was dolblij en wij ook, want hij is dol op noten en kan ze nu weer met veel plezier eten! Hij schreef ook een verslag, dat we nu snel kunnen bekijken:

"Toen ben ik gaan experimenteren. Het eerste experiment met walnoten veroorzaakte symptomen. En toen heb ik ook Ingmar geraadpleegd, die me nuttige tips gaf over hoe ik het experiment kon aanpassen. En de tweede keer had ik nauwelijks symptomen en toen was het min of meer opgelost!

En met pinda's werkte het meteen, ik had helemaal geen symptomen. En dat was natuurlijk revolutionair voor mij, want na minstens 30 jaar - dat is naar schatting 30 jaar sinds mijn eerste herinnering aan een allergische reactie - besefte ik al minstens 30 jaar dat ik geen noten kon eten. Telkens als ik me realiseerde - nee, het hing er niet eens vanaf of ik het me realiseerde of niet, maar als ik op de een of andere manier onbewust noten at - zelfs maar sporen ervan - identificeerde mijn lichaam dit en veroorzaakte het zwelling in de keel, moeite met slikken, krabben en jeuk. In sommige gevallen zwollen ook andere delen van het mondslijmvlies op!"

Zo, dat was onze samenvatting van de volgende succesvolle deelnemers aan onze allergiecursus. Veel lof voor jullie, beste allergie oplossers - en veel dank voor jullie bereidheid om te experimenteren en jullie zelfredzame deelname!